به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، حجت‌الاسلام حسن روحاني، رئيس جمهور صبح روز دوشنبه در همايش سالانه سفرا و نمايندگي‌هاي ايران در خارج از کشور که با حضور محمد جواد ظريف وزير امور خارجه برگزار شد، در سخناني غيرمنتظره و بي‌سابقه منتقدان رويکرد هسته‌اي دولت را بشدت مورد حمله قرار داد.

وي با بيان اينکه "کافر همه را به کيش خود پندارد"، منتقدان را به "تعامل هراسي" متهم کرد و گفت: دائم شعار مي‌دهند اما بزدل سياسي‌ هستند. هر وقت مذاکره مي‌شود، مي‌گويند مي‌لرزيم؛ به جهنم، برويد جاي گرمي که نلرزيد. خداوند شما را ترسو و لرزان آفريده ما چکار کنيم."

اين اظهارات درست زماني بيان شد که تقريبا هيچ انتقادي در روزهاي پيش از آن درباره موضوع هسته‌اي بيان نشده بود که حتي هفته‌هاي پيش از آن هم فضاي انتقاد از عملکرد هسته‌اي دولت، کاملا آرام و بدون حاشيه بود.

با توجه به اين واقعيت، نگاه بخشي از ناظران سياسي به سمت و سوي ديگري رفت و گمانه زني‌هايي درباره پشت پرده اين هجمه ناگهاني مطرح شد. در نهايت اين تحليل شکل گرفت که هدف اصلي رئيس جمهور نه تاختن به منتقدان رويکرد هسته اي که "انحراف افکار عمومي از چند واقعه مهم غيرسياسي" بوده است.

همزماني سخنراني آقاي روحاني با صدور راي دادگاه لاهه به نفع امارات در پرونده کرسنت، افزايش انتقادات از رانت ??? ميليون يورويي، سقوط هواپيماي مسافربري و استيضاح وزير علوم، تحليل فوق را به واقعيت نزديک تر کرد.

ايران در حالي پرونده کرسنت را در دادگاه لاهه به امارات واگذار کرد که بسياري از دلسوزان از همان روز راي اعتماد زنگنه هشدار دادند که انتخاب وي به عنوان وزير نفت به صلاح نيست. پس از آن هم بارها کوشيدند که دولت به رد و بدل شدن رشوه در اين پرونده اذعان و آن را ملغي کند يا دست کم وزير نفت با پيگيري مجدانه پرونده، براي نجات ايران از ضرر هنگفت در معامله گازي با امارات بکوشد اما راي دادگاه از واقعيت ديگري حکايت داشت.

اين خبر تلخ و کم کاري بزرگ مسئولان دولتي در شرايطي رسانه اي شد که اعتراضات منتقدان به دفاع رئيس جمهور از مسئولان اعطا کننده رانت ??? ميليوني يورويي، بالا گرفته بود. سوءمديريت در صنعت هواپيمايي، سقوط يک هواپيماي مسافربري و کشته شدن حدود ?? هموطن هم فشار افکار عمومي بر دولت را بيشتر کرده بود.

در چنين شرايطي ايجاد يک محور ثانويه و منحرف ساختن نگاه‌ها به سمت موضوعي حاشيه اي و کاذب مي توانست تا مدتي خيال دولتمردان را از پاسخگويي به چند اشتباه سهمگين راحت کند؛ کاري که رئيس جمهور يک تنه آن را بر عهده گرفت، حتي به بهاي عبور از شعارها و وعده هاي خود.

البته يک تحليل همسوي ديگر هم در ميان برخي محافل سياسي مطرح است که علت اصلي تندي اخير رئيس جمهور را برآورد او از نتيجه مذاکرات هسته اي مي داند. بر اساس اين تحليل، آقاي روحاني به اين نتيجه رسيده که مذاکرات به شکست انجاميده و از آنجايي که او منتقدان عملکرد هسته اي دولت را در اين شکست دخيل مي داند، عصباني شده و به آنان پرخاش کرده است.

در هر صورت، آقاي روحاني که در دوران رياست جمهوري محمود احمدي نژاد، ادبيات و برخي اظهارات وي را حسابي به چالش کشيده بود و در شان عنوان رئيس جمهور نمي دانست، اين بار خود همان طوري رفتار کرد که روزي به آن مي تاخت. اهميت اين موضوع زماني بيشتر مي شود که وزرا و مديران دولتي رويکرد رئيس جمهور را سرلوحه خود قرار دهند و موجي از بداخلاقي سياسي و منتقد ستيزي در جامعه به راه افتد و فضاي کار و خدمت را به ميدان تاخت و تاز جناحي و باندي تبديل کند.

هر چند رئيس جمهور در جلسه امروز چهارشنبه دولت کوشيد کمي از زهر سخنان تندش را بگيرد اما به نظر مي رسد منتقدان، منتظر تعامل عملي دولت هستند و مي خواهند ببينند پايبندي روحاني به نقدپذيري تا کجاست؟ و در موضوعات هسته‌اي، کرسنت، رانت 650 ميليون يورويي و... چگونه برخورد خواهد کرد.

افکار عمومي و قاطبه راي دهندگان به آقاي روحاني به سخنان وي اعتماد کردند و از او انتظار دارند که نقاط مثبت روساي جمهور سابق را ادامه دهد و ضعف هاي آنان نداشته باشد؛ انتظاري که همچنان اميد است رئيس جمهور براي تحقق آن بکوشند.